Mısır, yaşadığı döviz krizi nedeniyle zorlu bir süreçten geçerken, finansal yükünü hafifletme amacıyla geçtiğimiz hafta önemli bir adım attı. Ülkenin başkenti Kahire'nin yaklaşık 350 kilometre kuzeybatısında yer alan Ras El-Hekma bölgesi, 22 milyar dolara Birleşik Arap Emirlikleri'ne satıldı. Bu satış, Mısır'ın mevcut ekonomik zorluklarıyla başa çıkma çabasında stratejik bir hamle olarak değerlendiriliyor.

Diğer yandan, Türkiye yıllardır Afrika ile olan nakliye ve tedarik zinciri için stratejik bir merkez peşinde. Bu çerçevede, tarihi ve kültürel değeri yüksek olan İskenderiye'nin Türkiye'ye satışı, dikkat çekici bir soru işareti olarak öne çıkıyor: "Acaba Mısır, büyük öneme sahip İskenderiye'yi Türkiye'ye satabilir mi?"

İskenderiye, Büyük İskender tarafından kurulmuş ve tarih boyunca birçok medeniyete ev sahipliği yapmış bir şehir. Özellikle Osmanlı İmparatorluğu döneminde, şehirde yaşayan Türk nüfusuyla güçlü bir kültürel ve tarihi bağ oluşturulmuştur. Bu nedenle, İskenderiye'nin Türkiye ile olan derin tarihi ve kültürel ilişkileri nedeniyle böylesine bir satışın veya kiralanmanın kolay kılınabileceğini gösteriyor.

İskenderiye'nin Türkiye'ye kiralanması veya satılması, sadece iki ülke arasındaki tarihi ve kültürel bağları güçlendirme potansiyeline sahip olmakla kalmaz, birçok açıdan ekonomik avantajlar sunabilir. Özellikle, İskenderiye'nin Türkiye'ye kiralanması, iki ülke arasında yeni bir ticaret ve lojistik merkezi oluşturarak, Afrika kıtasına açılan bir kapı rolü üstlenebilir. Bu durum, sadece Türkiye ve Mısır için değil, aynı zamanda Afrika kıtasındaki diğer ülkeler için de yeni iş ve ticaret fırsatları yaratabilir.

İskenderiye'nin stratejik konumu, Akdeniz üzerindeki önemli bir ticaret ve nakliye merkezi olarak, lojistik ve tedarik zinciri yönetimi açısından büyük bir potansiyel taşır. Türkiye'nin bu alandaki tecrübesi ve altyapısı ile İskenderiye'nin konumunun birleştirilmesi, bölgeye önemli bir ekonomik canlılık getirebilir. Bu işbirliği, Mısır'ın ekonomik sıkıntılarına çözüm bulmasının yanı sıra, Türkiye'nin Afrika'ya ticari genişlemesi için de stratejik bir adım olabilir.

Ayrıca, İskenderiye üzerinden gerçekleştirilecek bu tür bir işbirliği, her iki ülke arasındaki diplomatik ilişkileri de olumlu yönde etkileyebilir. Mısır ve Türkiye, tarih boyunca farklı dönemlerde hem yakın ilişkiler kurmuş hem de çeşitli nedenlerle gerginlikler yaşamıştır. İskenderiye'nin bir nevi "kültürel ve ekonomik köprü" olarak kullanılması, iki ülke arasında yeni bir işbirliği alanı açarak, ilişkilerin güçlenmesine katkıda bulunabilir.

Sonuç olarak, Mısır'ın İskenderiye'yi Türkiye'ye kiralaması veya satması, yalnızca ekonomik bir çıkış yolu sunmakla kalmaz, aynı zamanda kültürel ve tarihi bağları da pekiştirebilir. Bu potansiyel işbirliği, bölgesel ticaretin canlanmasına, yeni iş alanlarının yaratılmasına ve iki ülke arasındaki ilişkilerin daha da güçlenmesine önemli katkılar sağlayabilir. Ancak, böylesine önemli bir kararın alınması, sadece ekonomik değerlendirmelerin ötesinde, derin diplomatik müzakereler ve iki ülkenin ortak çıkarlarının dikkatlice incelenmesini gerektirir.